Βάτον

___

Αν ξέρατε πόσα χρόνια επιθυμούσα σε αυτό το σημείο να φθάσω, δε θα μου δίνατε το λόγο... Η ψυχή μου έχει διατηρήσει όλες τις σημειώσεις που κρατούσα από την πρώτη μέρα της σιωπής.
Η αναίρεση των συναισθημάτων μου, ένα από τα πιο δύσκολα και τρομακτικά έργα μου, βεβήλωσε ξενδιάντροπα το σώμα του μυαλού μου κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μια κυνική προς εσάς συμπεριφορά . Έπρεπε γιατί επιβαλλόταν από τις περιστάσεις. Τις κοινωνικές περιστάσεις. Μιλάτε για αγάπη, λέτε "σε νιώθω", τρέχετε να προλάβετε ότι ήδη έχει συμβεί ... κι ύστερα πιέζετε τον εαυτό σας να κατηγορήσει τις αδυναμίες σας για να βρείτε επιτέλους τη δύναμη που ζητάτε. Ανήκετε σε ένα είδος που μάχεται για να επιβιώσει. Θεωρείτε μαγιά ότι δεν απαιτεί αγώνα για να κερδίσει. Ξεχνάτε το πόσο εύκολα μια εξαγορά υφίσταται, κι αυτό με κάνει να υποτιμώ τη νοημοσύνη και να χαρίζω ελπίδες σε κείνους που μεθόδους ελέγχου αναζητούν.
Νιώθω το τέρας, ίσως, να είμαι για τους ρομαντικούς εγώ το τέρας όταν μιλώ. Η σιωπή  επιθυμεί, επιθυμεί, θέλει να επανέλθει ... θα ...θα ... θα ... αργότερα

Μυρέτα

____

Προσπαθούσαν να την καταλάβουν,
φτερά
απόρρητο φρούριο εκείνη
δίχως να 'χει τις ίδιες έγνοιες, αναζητούσε λέξεις συγκεκριμένης μήτρας, λέξεις διφορούμενες, με μύρα καλλωπισμένες
Για να μπορέσει κι αυτή να πει "καταλαβαίνω",
Όταν δεν τα κατάφερνε,
ψυχωτικά ακολουθούσε με το βλέμμα τις κινήσεις,
φυγάδευε σκέψεις,
έσβηνε τον ήχο από τα αυτιά της,
έτρωγε τις κραυγές της
Ήταν περιζήτητη, όπως ήθελαν
γιατί είχε το χρώμα που αγαπούσαν
[...]

13/11/2018, Αθήνα