σπίτια άδεια... άνθρωποι άστεγοι. Η υπεροχή της ιδιοκτησίας. Το κτίσμα στεγάζει μόνο έχοντες από κούνια. Ας υμνήσουμε την ιδιοκτησία των λίγων σε βάρος των πολλών, εστί, για τη "δημοκρατία" του σήμερα, δικαιοσύνη. Ευχαρίστηση για τους προύχοντες και το υπηρετικό προσωπικό τους. Και σήμερα το γεύμα τους πλούσιο. Και σήμερα η συνείδησης τους καθαρή ... Και σήμερα κέρδισε ο άνθρωπος. Μα δεν το βλέπετε;! Το κτήνος μέσα του εννοώ.
Κάτι καλύτερο, δεν αναμένω. Αν δεν ωφελούσε το υπάρχον η φτώχεια, δεν θα υπήρχε. Κι αν ήθελαν να λύσουν ένα πρόβλημα, θα ξεκινούσαν από το αίτιο που το προκαλεί. Μα αν ήσαν τόσο έξυπνοι, δεν θα ήσαν αυτό που είναι.
Κρίμα για τον άνθρωπο, ο άνθρωπος αναμένει να του φορέσει χαλκά, κάθε μέρα, κρίνει την ελευθερία ασυδοσία.
Εφόσον το σύστημα θα παραμείνει σύστημα ... κι εφόσον οι κοινωνία, ο λαός, η μάζα, το σύνολο, η μπάζα δεν είναι ώριμη ακόμη για να αλλάξει ...οι νόμοι χρειάζεται να προσαρμοστούν στις κοινωνικές ανάγκες του σήμερα, έχοντας ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
Λυπάμαι
26/08/2019, Αθήνα