___
.δυο σφινάκια από το δυνατό, και γρήγορα. Μου είπε "η ζωή, μου κάνει, μόνο σαν σάλτο μορτάλε επίδοξου ακροβάτη". Ρώτησα απλά αν φτάσαμε;! δεν μπορούσα να καταλάβω. Όλο φεύγαμε για κάπου, φτάναμε κάπου και ύστερα πάλι φεύγαμε, όλο φεύγαμε, χωρίς να μου ξεκαθαρίζει αν φτάσαμε, εκεί που πηγαίναμε, κι ύστερα για αλλού ξεκινούσαμε, ή αν απλά φεύγαμε γιατί δεν φτάσαμε, ακόμη, εκεί που πηγέναμε. "που πηγαίνουμε;". έχω μπερδευτεί. Είναι άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Αλλιώς ζεις το ένα κι αλλιώς το άλλο, αλλιώς νιώθεις όταν ξέρεις ότι έφτασες και γι' αλλού ξεκινάς, αλλιώς όταν δεν έφτασες κι απλός περνάς, κι αλλιώς όταν δεν ξέρεις. Ίσως να μην χρειάζεταν να ξέρω, ίσως έπρεπε να καταλάβω, μετρώντας το χρόνο που αφιερώναμε σε κάθε στάση, σε κάθε πέρασμα, ήθελα όμως να μου πει, αν αυτή τη φορά φτάσαμε, κι αντ' αυτού μόνο ότι "η ζωή, μου κάνει, μόνο σαν σάλτο μορτάλε επίδοξου ακροβάτη" μου είπε, κι ύστερα συνέχισε να κινείται στη διαδρομή που χάρασσε . δεν ξέρω αν ξέρει που πηγαίνουμε, ούτε αν φτάσαμε κάποια στιγμή. εγώ κάπου να πάμε, πότε δεν σκέφτηκα. ήθελα όμως να πάμε κάπου. δεν μπορώ να μείνω, φεύγουμε πάλι, είμαστε μαζί κι ας μην καταλαβαίνω συνήθως, αλλιώς, δεν θα βρισκόμουν, εδώ , μην ρωτήσεις αν θα τα ξανά πούμε, μόνο εγώ μίλησα. θα δείξει ...