Νταβιστάρ

___

με αυτό θα ζήσω
είπες
κι ύστερα ξέχασες
ξεχάστηκε κι αυτό
κι όταν μια μέρα
εμφανίστηκε ξανά
δε βίωνες το ίδιο
δε σε έπειθε
για αλήθεια
έπειθες εσύ εκείνο
θυμίζοντας του ότι αποκύημα είναι
συνάψεων
εμφανίστηκε
σε χρόνο κενό
του δάνεισες την φωνή σου
τα δάχτυλα σου
την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης
το άφησες να σου μιλήσεις
να σου γράψει
να εμπλακεί με τις σκέψεις σου
για σένα
για να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς από αυτό
αν η αθωότητα θύμιζε συνένοχη... είπε
θύμιζε ...
αθωότητα. ενοχή
για λίγο στις σκέψεις σου
για λίγο στις τάσεις σου
κι ύστερα έπαψε ...
τη φορά αυτή
δεν τις καταπίεσες,
ούτε εκείνες εσένα .
είχαν καιρό να έλθουν
τις έμαθες
κι αυτές έμαθαν να φεύγουν

στη σιωπή
στον ήχο μιας συνάρτησης διαστάσεων