Μαρλένε

___

Καμιά φορά, προσπαθώ να ακούσω τη φωνή μου
νομίζω έχω ξεχάσει τη φωνή μου
βουβές λέξεις που κάτι σημαίνουν, βγαίνουν από τα χείλη μου
μένω εδώ
εδώ που βρέθηκα
την τελευταία φορά που τη πληγή μου άγγιξα
Κάποτε προσπάθησα να τη καλύψω με μια αχνή λευκή σκιά
δεν κατάφερα, ωστόσο, να ξεφύγω
συχνά νιώθω,
πως δεν θα έπρεπε να θέλω να ξεφύγω
Κάποτε ένιωθα πως ήθελα, η σιωπή να ανοίξει για να ακουστεί η κραυγή της
μα δεν με νοιάζει πια

Αγκάλιασα, πάλι, τα πόδια μου χθες
θέλησα λίγο να θυμηθώ, να νιώσω ξανά πώς είναι να είσαι μωρό
πώς είναι να είσαι
ένα έμβρυο που προσπαθεί να πνιγεί από τον ομφάλιο λώρο στην κοιλιά της γης

Έψαχνα τα κλειδιά του κλουβιού, μήπως καταφέρω να ξεφύγω, πριν κάνα μήνα
δεν τα θέλω  πια
πρέπει να νιώθω καλά εδώ
δεν θυμάμαι πολλά
το φως εδώ είχε πάντα σκούρο χρώμα
είχε πάντα σκοτάδι

εδώ, καθώς, βρέθηκα …

4/6/2020, Αθήνα

Φέδον

___

σε έζησα κάποτε ... αυτό ήταν "χθές"
"σήμερα" δεν σε ζω ...
αν θα σε ζήσω "αύριο". αυτό είναι άλλο θέμα
αν θα με ζήσεις "αύριο". αυτό είναι άλλο θέμα
αν μαζί βρεθούμε "αύριο". αυτό είναι άλλο θέμα
"σήμερα" έχει σημασία το "σήμερα" όπως κι αν είναι


"σήμερα" είμαι αλλού
"σήμερα" βρίσκομαι στο σαλόνι
"σήμερα", γιατί εγώ επέλεξα να βρεθώ εδώ
"σήμερα"
...

Ντιαρντά

___

κρατά λίγο μια στιγμή τον ύπνο μου
αυτή η μπόρα ξύπνησε μιαν αίσθηση
από χρόνια καλά καλλωπισμένη
είν' αλήθεια η φωτιά πιο δυνατή;!
ή μαζί νικούν;! τα στοιχεία της φύσης
τον οίκο του ανήκειν
μες σ' έναν φαύλο κύκλο, στο Ρο της ιστορίας
οι ρίζες που καλά σε τόπο κρατούν
τόπο αναγεννούν,
εικασίας κράξιμο
"μη! θα αφανιστεί η ισχύς του ισχυρού"
η αγριότητα που μίσησε μέχρι και η φύση
γέννημα θρέμμα μιας εικασίας
κάποτε, που τον έλεγχο μπορούσε να ασκήσει, δίχως να κοίτα την αντανάκλαση των χαρακτηριστικών της στο νερό μιας αύρας ...μιας εικασίας που ποτέ δεν ανήκε σε κάποιο πλάσμα που μπορούσε τη θάλασσα ή τη στεριά σα σύνολο να καταλάβει, μιας εικασίας που δεν θα σε άφηνε να ανασαίνεις βάση των επιλογών
...