Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Εθελήα

___

 Έρχεται η στιγμή, που τελικά κρίνεται κατάλληλη για να κλείσει ένας κύκλος. Θα κλείσει, κάποια πράγματα θα αλλάξουν κι άλλα θα επανέλθουν. Ας είναι όλα τα όμορφα με χαρά και και κατανόηση ... Κάποιες φορές βλέπεις από καιρό το ότι η ολοκλήρωση του κύκλου πλησιάζει, το ότι κάτι τελειώνει, το ότι δεν έχει να σου δώσει και να του δώσεις άλλα, πως κάτι πλέον δεν εφάπτεται, συγκλίνει μόνο στο τέλος του ... αλλά συνεχίζεις όταν επικοινωνείς για αυτό να το κάνεις σαν να μη βλέπεις το τέλος του, μόνο κάποιες στιγμές ίσως ελάχιστες μιλάς για την ολοκλήρωση του κύκλου.
Ας είναι... ας έλθει. Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες και δυνατότητες ... Κι οι άνθρωποι εμφανίζουν κάποιες φορές διαφορετικές πτυχές κι αυτές τους χωρίζουν, αν υπήρξε ποτέ κάποια αληθινή πτυχή τους να τους ενώσει. Συμβαίνει, είναι φυσικό ...
Το άγνωστο, μπορεί, να είναι πιο ελκυστικό ή συναρπαστικό, κι ο χρόνος για την εξερεύνηση του, μπορεί, να ναι λίγος για μια ζωή. Ας είναι! Υπάρχουν τόσα στο κόσμο, κοίτα, απλά δες... δες από τα βάθη των επιθυμιών σου
...

Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

Πορφυρός

___

... και τώρα, που βαδίζεις σε ένα δρόμο, παράταιρο, γλυκιά οπτασία, σκιά ενός ονείρου γεμάτο φθορά, γεμάτο ανιαρή πραγματικότητα, γεμάτο ορθολογική κρίση, πες μου, είναι το παράταιρο φυσική προδιαγραφή;! μπορεί ένας φοίνιξ να σταθεί στον αιώνα;! Κοιτάζω, τις στάχτες λέξεων καμένων, μες σε δοχείο κυρτό, στον τόπο του θέλω, στο τόπο του εγώ, στο τόπο του είναι, σαν να περιμένω, την επόμενη αυτοκαταστροφή τους. Γλυκιά περγαμηνή, χιλιάδες στιγμές η ιστορία σου, να μπορούσα λίγο να σε χω για μια στιγμή, κι ύστερα όχι, γιατί δεν θέλω να χω, είναι ελευθερία η μη κτίση, είναι ελευθερία να μην σε περπατούν στον αιώνα. Να περπατάς μαζί ή χωριστά. Είναι ελευθερία το βάδισμα σου ζωηρή σταγόνα. Αν εκτεθείς σε μια διάταξη και μάθεις... πες μου... Μπορώ να περιμένω.