Μαντιρά

---
Απρόσιτη,
περιπλανήθηκε έως τη διπλανή καρεκλά κι ύστερα τυλίχτηκε γύρο της.
Θύμιζε ανεξάρτητη πανδαισία.
Ένας φόβος είχε κατακλύσει τα έγκατα των σκέψεων μας.
Μας τάρασε η παρουσία της κι η επιθυμία να φύγει άμεσα ήταν η μόνη που μπορούσε να μας τείνει σε κάποια δράση. Είχε πέσει για ύπνο.
  Έτσι τυλιγμένη καθώς ήταν δεν θα την περιεργαζόμουν, θα προτιμούσα να φύγω πρώτη .κι ύστερα θα διέφθειρα έναν φτωχό συν τίμιο θαρραλέο νέο να την ωθήσει προς άλλον τόπο, μακριά από μας,
από εμάς που θα μπορούσαμε να την είχαμε σκοτώσει.

Είχε θαλπωρή,
πέρασε
δεν είχε περισσότερα να δώσει
μια φωτιά σιγοσβηνόταν
Επέμενε στην ίδια σιωπή, μια φωνή παράφωνη.

Μια κυρίαρχη οπτική προσπαθούσε να την διαβάλλει.
"Δε διαβάλλεται η υποκρισία", φώναξε.

Είχε ήδη κουρνιάσει σαν σπουργίτι στο πλευρό της διαλεκτικής φθοράς, παραμιλόντας

"Κατέγραφα τις μέρες και τις νύχτες τα γεύματα που μοιραζόμουν με τους πεθαμένους θαρρώντας πως έτσι θα μάθω να ζω περισσότερο
Θα τους εξαγοράσω έλεγα, θα μου αποκαλύψουν τα μεγαλύτερα μυστικά της ζωής
δεν προλάβαινα, πριν ολοκληρώσουμε το γεύμα μας ξημέρωνε κι έπρεπε να φύγουν...
Προσπάθησα ένα βράδυ να φάω πιο γρήγορα και να πιω πιο γρήγορα, μα δεν άλλαξε κάτι. Συνέχισε η σιωπή να υφίσταται
Δεν με τρόμαζαν, θελαν παρέα όπως κι εγώ
γι αυτό έρχονταν

Ανιαρός ο χρόνος που αφιερώνεις στο τίποτα,
έγραφαν, κάθε μέρα,οι σιωπηρές συμφωνίες μας καθώς συνάπτονταν
Ένιωθα κενή άδεια στιγμή
καθώς ... μιλούσα με αθωότητα και. Θαλπωρή ...καθώς προσποιούμουν κάτι . αδυνατώ να σου εξηγήσω το γιατί
Συνέβαινε συχνά . πολύ συχνά και με τρόμαζε ... "

Η θάλασσα ξέρει, πονάει

Γνέφει καταφατικά
Γυρίζει αρνητικά πλευρό
Συνεχίζει τον ύπνο της
θαρρεί πως όλα μέσα της έχουν τελειώσει
Όλα
Το χαμόγελο της αγκομαχά
Τα μάτια της κλείνουν
Πόσο θα θελε να χε προλάβει
Μια γλυκιά συνωμοσία

9/8/2018, Αθήνα

Μάρανθος

___

... όταν του γυρισμού η ωρα έλθει, για όσα είχες στιγμές,
σαν χωρεί ο λόγος σου μέσ' σε κουτάκι μπύρας για όσα μια ζωή δε φτάνει,
να ξες, τίποτα απ όσα μνήμες έγιναν, δεν λες.
Ίσως να μην θες, Ίσως να μην μπορείς, Ίσως να μην σου αρκούν οι λέξεις, Ίσως μυστικό να τα κρατάς μόνο για σένα μη φθαρούν ...
...κι υστερα,
. " όσα ταξίδια έκαμα με το μυαλό, όλα σε εσένα καταλήγουν", θυμάσαι ...


Τίποτα, απολύτως τίποτα

2/8/2018

Υάκινθος

Περαστικοί πιεστικοί

---

Εμφανίζονται στη ζωή σου

Περαστικοί

Βρίσκουν καταφύγιο, σ' ένα κοινό σημείο τομής

Κι ύστερα δε σταματούν να αναπαράγουν ενώ σε χώρους άλλων βρίσκονται τις στερεοτύπες αντιλήψεις τους

Μιλούν για στερεότυπα, τα κατονομάζουν, ισοπεδώνουν το διαφορετικό που θες να κτίσεις με αυτά, κι ύστερα σου λεν πως τους πληγώνει που η κοινωνία οδεύει πλάι σε στερεότυπα

Τους λες "τα στερεότυπα εσύ τα αναπαράγεις, εσύ τη κοινωνία βλέπεις αναπαράγωντας τα στερεότυπα, διαιωνίζοντας τη γνώση σου γύρω από αυτά. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου όταν τα αναπαράγεις, κι ύστερα λες πως σε ενοχλούν, σε έμενα , για να βρεις απλά ένα κοινό σημείο τομής. Ξέρεις, καυτή είναι η φωτιά, καυτό είναι και το βραστό νερό μέσα στο τσουκάλι, μα αν το τσουκάλι αναποδογυρίσει το νερό θα σβήσει τη φωτιά " , εξάπτονται. Θαρρούν πως προσπαθείς να τους αντιπαρατεθείς για να ισχυροποιήσεις τον εγωισμό σου.

Εμφανίζονται, όταν ανοίγεις πόρτες, όταν καταστρέφεις κλουβιά, όταν κτίζεις την ελευθεριά. Μόνος ή με παρέα. Ναι με παρέα! Με εκείνη τη παρέα που δεν σε κάνει να αισθάνεσαι καταπίεση δίπλα της. Εμφανίζονται, γιατί ζητούν κάτι από την ελευθεριά σου. Κι αντί να σε ακούν, φροντίζουν να σου χαρίζουν τα σκουπίδια με τα οποία γαλουχήθηκαν από το σύστημα της καταπίεσης, πιστεύοντας ακράδαντα πως έχουν δίκιο. Δεν προσπαθούν να πουν κάτι καινούργιο. Απλά αναπαράγουν στερεότυπα. Περιμένοντας να γίνεις κομμάτι δικό τους.

Να σου αρέσει να ακούς πράγματα που δεν έχεις ξανά ακούσει, από τα νέα πλάσματα που στο πλευρό σου εμφανίζονται. Άμα είσαι της φουρνιάς μου.. Δε ξέρω αν με καταλαβαίνεις;! Δεν μου αρέσει να αναπαράγω στερεότυπα. Ούτε να μου λεν πόσο μοιάζουμε, για να δικαιολογούν το γιατί μιλάμε ...


17/7/2018, Αθήνα

ΖηΖάνιο

---

Ο νους του ανθρώπου άμα κάτι δεν υπάρχει για να μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του ανθρώπου τη στιγμή της γνωριμίας του ανθρώπου με τον άνθρωπο, κι άμα δεν ξανά υπάρξει άλλη επαφή επικοινωνία ή συνάντηση του ανθρώπου με τον άνθρωπο ... δύσκολα θα επαναφέρει τις μνήμες πλέων τις σχετικές με εκείνη τη στιγμή . ακόμη κι αν μετά από πολλά χρόνια ξανά βρεθεί ο άνθρωπος με τον άνθρωπο.

Εγώ γιατί νομίζετε προσπαθώ να έχω κάποιες φόρες και κάτι το εκκεντρικό;! Ύστερα σας φταίω που δεν σας θυμάμαι

Σάμ

___

. στις μοναξιές του ο άνθρωπος, βρίσκει, όταν θέλει, παρέες καλές,τρέλες, αφάνταστες, που τις είδε και δεν θα τις ξανά δει. ύστερα όταν επιστρέφει στους πολλούς, συνεχίζει να ζει τη κατ επιλογήν μοναχική του ζωή. μέχρι οι μοναξιές να του ξυπνήσουν θέλω του παρελθόντος ή να του γεννήσουν νέες επιθυμίες

Ιρίνα

"στα τραίνα αδελφές μου"
___

Χθες το βράδυ από τις δέκα και μίση να κατουρήσεις είχες, δεκαπέντε μπύρες είχες αδειάσει κι καθόσουν μονάχος. Τις είχες πληρώσει, γι αυτό δίκιο είχες, καλά έκανες που τις ήπιες. Σοφός έδειχνες κι ετοιμόλογος. Τα νεύρα των γύρω σου είχες σπάσει. Με το βραδινό όσοι ταξιδεύουν στο νου τους πάντα έχουν πως στις άβολες θέσεις θα βολευτούν κι ο ύπνος θα τους πάρει. Επέλεξες με τον ελεγκτή να τα βάλεις επειδής η τουαλέτα η κοντινή σε εσε ήταν χαλασμένη, μα δεν κατάλαβες πως γκάφα μεγάλη έκανες, κάτι το αυτονόητο δηλαδής, τι σου φταίει ο υπαλληλάκος, τι δουλεία του έκανε ο ανθρωπάκος. Κι η δουλειά του δεν ειν η επιδιόρθωση του βεσε, ούτε κουτί παραπόνων αποτελεί. Αυτός άντε να πει το πρόβλημα στον προϊστάμενο του. Ο προϊστάμενος ίσως στο συνδικάτο και το συνδικάτο στην διοίκηση μαζί με όλα τα άλλα, παίζοντας κι ολίγον το γνωστό το παιχνίδι το σπασμένο τελεφόουν. Κι αφού δεν κατάλαβες τη γκάφα σου συνέχισες, μόνος στο ταξίδι, παρέα έψαχνες, ίσως να τα 'χες και λίγο χαμένα. Κι έλαβες , ένα απρεπές κι ακόμη πιο βλακώδες "ρε τράβα φύγε από εδώ, να μη σε βλέπω μπροστά μου" από άλλον επιβάτη, λες και το βαγόνι του άνηκε κι ειχε το δικαίωμα να μιλήσει έτσι, ένα αυταρχικό "πάψε, σταμάτα να μιλάς" και κάτι ψευτοηρωισμούς από καγκούρια που θελαν να υπερασπιστούν τον "όχλο" από έναν γέρο καθώς το δίκιο ήταν το δίκιο των κανονισμών και των δυσαρεστημένων. άναψες και το τσιγάρο κι ήρθε κι έδεσε. Εν τέλη τι απόγινες δεν κατάλαβα με πήρε ο ύπνος κι όταν ξύπνησα σε είχα ξεχάσει ... Κατάλαβα τη θέση μου, εκείνη του κριτή των δυο πλευρών. Ήμουν υπέρ σου και κατά, δεν ήμουν η μόνη, το χα καταλάβει. Ήμουν υπέρ τους δις τέσσερα και κατά εις το τετράγωνο, με έχασαν με τις αυταρχικές επιβλητικές τους φράσεις. Ήμουν με έμενα εξ ολοκλήρου και με τον φίλο μου. Μας χάρισες μια χωρατατζιδικη βραδιά με τις έξυπνες σου απαντήσεις. Εμάς. Μια βραδιά επιβεβαίωσης των αυτονόητων κατ εμε.

Κι αν θα χαμε πλευρά, άλλη γι άλλα μπορεί να ταν κι η ίδια για άλλα θα ταν ..

Σοφία

___

να περπατάς, να αντέχεις, να περπατάς. παράλληλα να περπατάς, σε δρόμους. σε θάλασσες, δίπλα να περπατάς. Κι ύστερα κάθετα, να ανηφορίζεις, στα ανατολικά να φτάνεις, τα κάστρα να συναντάς .να συνεχίζεις. να περπατάς, να ανεβαίνεις τις σκάλες, να κάθεσε για λίγο. ένα τσιγάρο που 'χες παρέα για να τελειώσεις. να αδειάζεις δυο μισολιτρα μπουκάλια νερό, και να συνεχίζεις να περπατάς. ψηλά να φθάνεις, όλα να τα βλέπεις όπως θαρρούσες πως μπορείς κι ύστερα σε μέσο, μαζικής ή μη, μεταφοράς να ανεβαίνεις . να χαλαρώνεις. κι ύστερα ξανά να συνεχίζεις, να περπατάς...κι όλο να φτάνεις κάπου μα αυτό το κάπου να μη σου φτάνει. μέχρι ... να μπεις στο μουσείο