"στα τραίνα αδελφές μου"
___
Χθες το βράδυ από τις δέκα και μίση να κατουρήσεις είχες, δεκαπέντε μπύρες είχες αδειάσει κι καθόσουν μονάχος. Τις είχες πληρώσει, γι αυτό δίκιο είχες, καλά έκανες που τις ήπιες. Σοφός έδειχνες κι ετοιμόλογος. Τα νεύρα των γύρω σου είχες σπάσει. Με το βραδινό όσοι ταξιδεύουν στο νου τους πάντα έχουν πως στις άβολες θέσεις θα βολευτούν κι ο ύπνος θα τους πάρει. Επέλεξες με τον ελεγκτή να τα βάλεις επειδής η τουαλέτα η κοντινή σε εσε ήταν χαλασμένη, μα δεν κατάλαβες πως γκάφα μεγάλη έκανες, κάτι το αυτονόητο δηλαδής, τι σου φταίει ο υπαλληλάκος, τι δουλεία του έκανε ο ανθρωπάκος. Κι η δουλειά του δεν ειν η επιδιόρθωση του βεσε, ούτε κουτί παραπόνων αποτελεί. Αυτός άντε να πει το πρόβλημα στον προϊστάμενο του. Ο προϊστάμενος ίσως στο συνδικάτο και το συνδικάτο στην διοίκηση μαζί με όλα τα άλλα, παίζοντας κι ολίγον το γνωστό το παιχνίδι το σπασμένο τελεφόουν. Κι αφού δεν κατάλαβες τη γκάφα σου συνέχισες, μόνος στο ταξίδι, παρέα έψαχνες, ίσως να τα 'χες και λίγο χαμένα. Κι έλαβες , ένα απρεπές κι ακόμη πιο βλακώδες "ρε τράβα φύγε από εδώ, να μη σε βλέπω μπροστά μου" από άλλον επιβάτη, λες και το βαγόνι του άνηκε κι ειχε το δικαίωμα να μιλήσει έτσι, ένα αυταρχικό "πάψε, σταμάτα να μιλάς" και κάτι ψευτοηρωισμούς από καγκούρια που θελαν να υπερασπιστούν τον "όχλο" από έναν γέρο καθώς το δίκιο ήταν το δίκιο των κανονισμών και των δυσαρεστημένων. άναψες και το τσιγάρο κι ήρθε κι έδεσε. Εν τέλη τι απόγινες δεν κατάλαβα με πήρε ο ύπνος κι όταν ξύπνησα σε είχα ξεχάσει ... Κατάλαβα τη θέση μου, εκείνη του κριτή των δυο πλευρών. Ήμουν υπέρ σου και κατά, δεν ήμουν η μόνη, το χα καταλάβει. Ήμουν υπέρ τους δις τέσσερα και κατά εις το τετράγωνο, με έχασαν με τις αυταρχικές επιβλητικές τους φράσεις. Ήμουν με έμενα εξ ολοκλήρου και με τον φίλο μου. Μας χάρισες μια χωρατατζιδικη βραδιά με τις έξυπνες σου απαντήσεις. Εμάς. Μια βραδιά επιβεβαίωσης των αυτονόητων κατ εμε.
Κι αν θα χαμε πλευρά, άλλη γι άλλα μπορεί να ταν κι η ίδια για άλλα θα ταν ..