---
Εμφανίζονται στη ζωή σου
Περαστικοί
Βρίσκουν καταφύγιο, σ' ένα κοινό σημείο τομής
Κι ύστερα δε σταματούν να αναπαράγουν ενώ σε χώρους άλλων βρίσκονται τις στερεοτύπες αντιλήψεις τους
Μιλούν για στερεότυπα, τα κατονομάζουν, ισοπεδώνουν το διαφορετικό που θες να κτίσεις με αυτά, κι ύστερα σου λεν πως τους πληγώνει που η κοινωνία οδεύει πλάι σε στερεότυπα
Τους λες "τα στερεότυπα εσύ τα αναπαράγεις, εσύ τη κοινωνία βλέπεις αναπαράγωντας τα στερεότυπα, διαιωνίζοντας τη γνώση σου γύρω από αυτά. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου όταν τα αναπαράγεις, κι ύστερα λες πως σε ενοχλούν, σε έμενα , για να βρεις απλά ένα κοινό σημείο τομής. Ξέρεις, καυτή είναι η φωτιά, καυτό είναι και το βραστό νερό μέσα στο τσουκάλι, μα αν το τσουκάλι αναποδογυρίσει το νερό θα σβήσει τη φωτιά " , εξάπτονται. Θαρρούν πως προσπαθείς να τους αντιπαρατεθείς για να ισχυροποιήσεις τον εγωισμό σου.
Εμφανίζονται, όταν ανοίγεις πόρτες, όταν καταστρέφεις κλουβιά, όταν κτίζεις την ελευθεριά. Μόνος ή με παρέα. Ναι με παρέα! Με εκείνη τη παρέα που δεν σε κάνει να αισθάνεσαι καταπίεση δίπλα της. Εμφανίζονται, γιατί ζητούν κάτι από την ελευθεριά σου. Κι αντί να σε ακούν, φροντίζουν να σου χαρίζουν τα σκουπίδια με τα οποία γαλουχήθηκαν από το σύστημα της καταπίεσης, πιστεύοντας ακράδαντα πως έχουν δίκιο. Δεν προσπαθούν να πουν κάτι καινούργιο. Απλά αναπαράγουν στερεότυπα. Περιμένοντας να γίνεις κομμάτι δικό τους.
Να σου αρέσει να ακούς πράγματα που δεν έχεις ξανά ακούσει, από τα νέα πλάσματα που στο πλευρό σου εμφανίζονται. Άμα είσαι της φουρνιάς μου.. Δε ξέρω αν με καταλαβαίνεις;! Δεν μου αρέσει να αναπαράγω στερεότυπα. Ούτε να μου λεν πόσο μοιάζουμε, για να δικαιολογούν το γιατί μιλάμε ...
17/7/2018, Αθήνα