Τι θυμήθηκα τώρα, κι όχι τυχαία, κάποτε κάποιος μου λέγε, "βελτίωσε το βήμα σου περπατάς σαν τον Βελουχιώτη", κι αναρωτιόμουν αν όντος είχε προλάβει τον Άρη και μου χε πει ψέματα για την ηλικία του. Κάποιος κάποτε -ο ίδιος κάποιος- μου χε πει κάποτε "και τώρα που να σε βγάλω έτσι όπως είσαι ντυμένη" ενώ μου χε πει να βρεθούμε Κεραμεικό. Κάποιος κάποτε, μου δείχνε κοριτσάκια έξω από "πασοκοδαπιτικα" στέκια και μου έλεγε "να, κοίτα τι όμορφες που είναι αυτές, γιατί δεν γίνεσαι σαν αυτές ", ενώ εγώ αναρωτιόμουν "πόσες μαλακίες θα αντέξω ακόμα, μήπως τον λυπάμαι στην πραγματικότητα; " . Κάποιος κάποτε, μου 'πε να πάμε για παρέα μαζί θάλασσα, κι ενώ εγώ του πα "δεν έχω λεφτά άμα θες για τη παρέα έρχομαι. Αλλά δεν έχω να τσοντάρω για βενζίνες κ.λπ. " και μου χε πει "καλά, εντάξει. Δεν πειράζει", υστέρα όταν φτάσαμε παράλια μου ζήτησε ένα ευρό, κι όταν του πα δεν έχω και σου το χα πει , μου απάντησε, "αμάν, τι γυφτιές κάνεις ρε Ιφιγένεια, βγαίνεις έξω και δεν έχεις ούτε ένα ευρό πάνω σου;! Ούτε γύφτισσα να ήσουν" ενώ εγώ το επαναλαμβάνω του χα πει δεν έχω. Κάποιος κάποτε μου χε αυτοοριστεί αναρχικός, δεν με έπεισε. Διότι ότι μου λεγε το εννοούσε. Προφανώς δεν ανέχθηκα μόνο τα παραπάνω κάνοντας τη χαζή. Κι ούτε μετανιώνω μιας και είχα κι εγώ τους λόγους μου. Μα αυτό το υποκείμενο είχε το θράσος ύστερα από τόσο καιρό να μου στείλει μήνυμα ..., ενώ ο ίδιος μου χε ζητήσει να μην τα ξανά πούμε θαρρώντας πως εγώ θα μαι εδώ για να τα ανέχομαι όλα ... Από λύπηση είχα απαντήσει στα τότε τελευταία του τηλεφωνήματα . Από λύπηση, γιατί όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναγνωρίζει τα λάθη του και φροντίζει να μπλέκει με λάθος άτομα που στη πορεία δεν του αρέσουν και προσπαθεί να τα αλλάξει αρνητικά ως προς την επιθυμητή από τα ίδια εξέλιξη τους, δηλ. να τα χωρέσει στα μέτρα του, προσπαθώντας να τα κάνει να νιώσουν άσχημα, (χωρίς να του είναι κάτι, μια σχέση της φάσης "ξεκινάμε κι όπως κάτσει" είχαμε) μόνο για λύπηση είναι. Προφανώς δεν πέτυχε, εμε μόνο με ωραίους τρόπους και πειθώ με αλλάζεις πραγματικά. Τα άλλα που παίρνεις είναι άπλα σταχτούλες για να νομίζεις ... Αν και πιστεύω πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει , απλά εμφανιζει μια διαφορετική πτυχή του εαυτού του ανάλογα με την κατάσταση και το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο θα βρεθεί. Οπότε δεν με αλλάζεις, απλά παίρνεις αυτό που θέλεις καθώς προκύπτει.
Προφανώς ύστερα από το "τι κάνεις;" μιας και είχα αγνοήσει τις κλίσεις, τον μπλόκαρα από τη συνομιλία. Είπαμε, φτάνει. Έχω να ασχοληθώ με καλύτερα.
Και τώρα που το έβγαλα από μέσα μου,
πάω. να ασχοληθώ με τα καλύτερα